Si enim ad populum me vocas, eum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Dat enim intervalla et relaxat. Primum quid tu dicis breve? Duo Reges: constructio interrete. Dici enim nihil potest verius. Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Age, inquies, ista parva sunt. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Utram tandem linguam nescio? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.

Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.
Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Suo genere perveniant ad extremum; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.

Bork: Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Bork: Ubi ut eam caperet aut quando?
Etiam beatissimum?: Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus.
Si longus, levis;: An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque
vituperari nec fortitudinem patientiamque laudari suo
nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari,
quia voluptatem.

Idemne, quod iucunde?